'Terror' Kuta en Padangbai
17 december 2011 - Padang Bay, Indonesië
In de stromende regen verliet ik het relaxte Lembongan en ging op weg naar ‘terror’ Kuta. Helaas was het weer daar niets beter en heb de dag verregend doorgebracht. Eind van de middag arriveerde Armanda, samen met Kate, een engelse. Sophie en Denice komen helaas pas morgen, ze konden het eiland Gili Trawangan nog niet verlaten. Armanda was ziek, dus ben ik ‘s avonds met Kate een hapje gaan eten. Later hebben we het uitgaansleven nog onveilig gemaakt met een viertal gekke Aussie’s, getooid met pruiken en al, hilarisch!
De volgende dag werd het gelukkig weer droog eind van de ochtend en ben ik met Armanda mee gaan shoppen. Meteen wat geinige kadootjes gekocht voor Sophie, ze is jarig vandaag. Eind van de middag kwamen Sophie en Denice aan in Kuta en hebben we op het strand, omringd door onze beachboys, avonturen uitgewisseld. Daarna zijn we naar mijn homestay gegaan, waar alle dames gretig gebruik maakten van mijn douche, voor ze allemaal in het vliegtuig in moesten. Zeven uur was de taxi er om de dames op te halen en toen was ik weer alleen... Maar ik liet me niet kennen en ben na het eten lekker in mijn eentje de bar ingegaan. Niet veel later was ik geadopteerd door alweer een groep Aussie. Het was zo gezellig dat we, na sluiting van de disco’s in Kuta, in de stromende regen op scooters naar Seminyak zijn gegaan om nog wat verder te feesten. Iets na zessen lag ik op bed.
De volgende ochtend ging er van alles mis. De bus naar Padangbai kwam me te vroeg op halen, waardoor ik maar anderhalf uur heb geslapen. Ik weigerde mee te gaan, ik had nog niet eens mijn tas ingepakt of kunnen ontbijten. Er werd mij verzocht naar het kantoortje te komen om 9.30 uur zodat ik alsnog mee kon. Kom ik daar, vertelt de beste man dat de bus pas om 11 komt, hij wilde me net bellen... Dus heb ik anderhalf uur zitten knikkebollen in zijn kantoortje, ik kreeg nog wel een kopje koffie, dat dan weer wel :-)! De bustrip naar Padangbai duurde ongeveer 2 uur en daar een kamer gevonden bij het leuke Topi Inn, een tip van Sophie en Denice. Na de lunch ben ik naar de duikschool gelopen en heb mezelf aangemeld voor de PADI cursus. Ik kreeg meteen een dik boek vol met theorie mee met de mededeling dat ik morgen al 2 hoofdstukken af moest hebben. De rest van de dag ben ik dus gaan studeren en vragen gaan maken.
Helaas slecht geslapen, de kamer die ik heb is veel te gehorig. Nog steeds moe ben ik naar de duikschool gegaan. Daar werd ik voor de tv gezet voor nog meer theorie. Na de lunch ben ik met de duikinstructeur naar het zwembad gegaan. Voordat je uberhaupt het water ingaat ben je al druk met alle benodigdheden om te duiken. Pfff, je moet aan zoveel dingen denken en alles wordt driedubbel gecheckt.... Eenmaal in het water had ik een paar keer wat paniek en ben ik weer naar de oppervlakte gegaan. Je moet ook veel oefeningen doen en die moet je ook allemaal probleemloos kunnen voordat je de zee in mag. Mijn duikinstructeur besloot voor de volgende ochtend eerst nog een keertje terug te gaan in het zwembad. Ik moet eerst nog wat meer zelfvertrouwen krijgen... Dat was wel balen, ik wil alles meteen goed doen dus ik moest mijn trots even aan de kant zetten. Terug in Padangbai heb ik een nieuwe slaapplek gevonden en ben ik weer verder gaan studeren. Vroeg naar bed, want ik was zo moe!
Eindelijk goed geslapen, dus ik ging uitgerust weer het zwembad in. Deze keer ging alles goed, de oefeningen waren geen probleem meer en ik was veel rustiger. Yes! Jrene, mijn instructeur, was ook tevreden en besloot dat we vanmiddag twee open zee duiken gingen doen. Het enige wat niet helemaal goed ging was naar de oppervlakte komen. Mijn oren begonnen te exploderen en dat was niet prettig! Na de lunch was het tijd om de boot in te gaan en twee open water duiken te doen, spannend! We gingen via een lijn naar beneden en ik had veel moeite om met de druk om te gaan. Het duurde dus even voor we beneden waren, maar toen we er eenmaal waren...prachtig! We zijn tot ongeveer 12 meter gedoken en elke keer als we dieper gingen of we gingen wat omhoog dan had ik weer last van de druk. In totaal hebben we een uur gedoken en het was geweldig! Maar toen moesten we weer naar boven.. Daar ging het weer mis, deze keer deed het zoveel pijn dat zelfs aan de oppervlakte mijn oren bleven exploderen. Jrene vond het maar niets en blies de tweede duik af. Ze wilde dat ik eerst naar de dokter ging. Uiteindelijk heeft de dokter gekeken en het zag er goed uit, maar ze dacht dat ik misschien nog verkouden was wat problemen kan opleveren met duiken. Met een paar pilletjes om de luchtwegen te openen en een dikke rekening stond ik 3 minuten later weer buiten. Maar ik mag het morgen weer proberen! Alleen zitten mijn oren nog steeds dicht, hopelijk komt het snel goed! (Op het moment van schrijven is het 30 december en mijn oren zitten nog steeds dicht..! ‘s Avonds ben ik nog even naar een liveband gegaan waar ook wat mensen van de duikschool waren. En weer op tijd naar bed, duiken is vermoeiend!
De volgende ochtend gingen we weer de zee op, met het idee om die ochtend 2 duiken te doen. Deze keer ging het dalen iets beter, dus ik had goede hoop. Op de bodem de verplichte oefeningen gedaan om de PADI te halen, ging allemaal goed. Daarna zijn we het koraal gaan verkennen en het was nog beter dan gisteren! Wat ontzettend veel prachtige vissen en het koraal ziet er fantastisch uit! Ook werden we nog aangevallen door een enorme triggerfish, we kwamen te dicht in de buurt van zijn nest. Dat was grappig! We hadden afgesproken deze keer heel rustig omhoog te gaan, om te kijken of dat beter is voor mijn oren. Helaas ging het weer niet goed, als er drukverschil was deed het weer pijn. Jrene trok me elke keer naar beneden als dat gebeurde en als het geen pijn meer deed gingen we weer een stukje omhoog etc. Eenmaal boven bracht ze me het slechte nieuws, geen duiken meer voor mij. Ze wil niet het risico lopen dat ik blijvende oorschade oploop. Ik heb nu een scuba certificatie, dus ik mag tot 12 meter duiken met een instructeur. Wil ik mijn PADI halen, dan moet ik nog 2 duiken maken. Misschien kan ik dat nog doen als ik terugkom van de Gili eilanden. ‘s Middags heb ik de laatste hoofdstukken van de theorie gemaakt en het theorie examen afgenomen. Die heb ik in ieder geval in the pocket! ‘s Avonds heb ik een bootticket geregeld naar het eiland Gili Trawangan, daar ga ik morgen naar toe. Ik wil er in ieder geval kerst vieren en misschien ook oud&nieuw. Ik heb alleen maar goede verhalen over dit eiland gehoord, dus ik heb er zin in!!
De volgende dag werd het gelukkig weer droog eind van de ochtend en ben ik met Armanda mee gaan shoppen. Meteen wat geinige kadootjes gekocht voor Sophie, ze is jarig vandaag. Eind van de middag kwamen Sophie en Denice aan in Kuta en hebben we op het strand, omringd door onze beachboys, avonturen uitgewisseld. Daarna zijn we naar mijn homestay gegaan, waar alle dames gretig gebruik maakten van mijn douche, voor ze allemaal in het vliegtuig in moesten. Zeven uur was de taxi er om de dames op te halen en toen was ik weer alleen... Maar ik liet me niet kennen en ben na het eten lekker in mijn eentje de bar ingegaan. Niet veel later was ik geadopteerd door alweer een groep Aussie. Het was zo gezellig dat we, na sluiting van de disco’s in Kuta, in de stromende regen op scooters naar Seminyak zijn gegaan om nog wat verder te feesten. Iets na zessen lag ik op bed.
De volgende ochtend ging er van alles mis. De bus naar Padangbai kwam me te vroeg op halen, waardoor ik maar anderhalf uur heb geslapen. Ik weigerde mee te gaan, ik had nog niet eens mijn tas ingepakt of kunnen ontbijten. Er werd mij verzocht naar het kantoortje te komen om 9.30 uur zodat ik alsnog mee kon. Kom ik daar, vertelt de beste man dat de bus pas om 11 komt, hij wilde me net bellen... Dus heb ik anderhalf uur zitten knikkebollen in zijn kantoortje, ik kreeg nog wel een kopje koffie, dat dan weer wel :-)! De bustrip naar Padangbai duurde ongeveer 2 uur en daar een kamer gevonden bij het leuke Topi Inn, een tip van Sophie en Denice. Na de lunch ben ik naar de duikschool gelopen en heb mezelf aangemeld voor de PADI cursus. Ik kreeg meteen een dik boek vol met theorie mee met de mededeling dat ik morgen al 2 hoofdstukken af moest hebben. De rest van de dag ben ik dus gaan studeren en vragen gaan maken.
Helaas slecht geslapen, de kamer die ik heb is veel te gehorig. Nog steeds moe ben ik naar de duikschool gegaan. Daar werd ik voor de tv gezet voor nog meer theorie. Na de lunch ben ik met de duikinstructeur naar het zwembad gegaan. Voordat je uberhaupt het water ingaat ben je al druk met alle benodigdheden om te duiken. Pfff, je moet aan zoveel dingen denken en alles wordt driedubbel gecheckt.... Eenmaal in het water had ik een paar keer wat paniek en ben ik weer naar de oppervlakte gegaan. Je moet ook veel oefeningen doen en die moet je ook allemaal probleemloos kunnen voordat je de zee in mag. Mijn duikinstructeur besloot voor de volgende ochtend eerst nog een keertje terug te gaan in het zwembad. Ik moet eerst nog wat meer zelfvertrouwen krijgen... Dat was wel balen, ik wil alles meteen goed doen dus ik moest mijn trots even aan de kant zetten. Terug in Padangbai heb ik een nieuwe slaapplek gevonden en ben ik weer verder gaan studeren. Vroeg naar bed, want ik was zo moe!
Eindelijk goed geslapen, dus ik ging uitgerust weer het zwembad in. Deze keer ging alles goed, de oefeningen waren geen probleem meer en ik was veel rustiger. Yes! Jrene, mijn instructeur, was ook tevreden en besloot dat we vanmiddag twee open zee duiken gingen doen. Het enige wat niet helemaal goed ging was naar de oppervlakte komen. Mijn oren begonnen te exploderen en dat was niet prettig! Na de lunch was het tijd om de boot in te gaan en twee open water duiken te doen, spannend! We gingen via een lijn naar beneden en ik had veel moeite om met de druk om te gaan. Het duurde dus even voor we beneden waren, maar toen we er eenmaal waren...prachtig! We zijn tot ongeveer 12 meter gedoken en elke keer als we dieper gingen of we gingen wat omhoog dan had ik weer last van de druk. In totaal hebben we een uur gedoken en het was geweldig! Maar toen moesten we weer naar boven.. Daar ging het weer mis, deze keer deed het zoveel pijn dat zelfs aan de oppervlakte mijn oren bleven exploderen. Jrene vond het maar niets en blies de tweede duik af. Ze wilde dat ik eerst naar de dokter ging. Uiteindelijk heeft de dokter gekeken en het zag er goed uit, maar ze dacht dat ik misschien nog verkouden was wat problemen kan opleveren met duiken. Met een paar pilletjes om de luchtwegen te openen en een dikke rekening stond ik 3 minuten later weer buiten. Maar ik mag het morgen weer proberen! Alleen zitten mijn oren nog steeds dicht, hopelijk komt het snel goed! (Op het moment van schrijven is het 30 december en mijn oren zitten nog steeds dicht..! ‘s Avonds ben ik nog even naar een liveband gegaan waar ook wat mensen van de duikschool waren. En weer op tijd naar bed, duiken is vermoeiend!
De volgende ochtend gingen we weer de zee op, met het idee om die ochtend 2 duiken te doen. Deze keer ging het dalen iets beter, dus ik had goede hoop. Op de bodem de verplichte oefeningen gedaan om de PADI te halen, ging allemaal goed. Daarna zijn we het koraal gaan verkennen en het was nog beter dan gisteren! Wat ontzettend veel prachtige vissen en het koraal ziet er fantastisch uit! Ook werden we nog aangevallen door een enorme triggerfish, we kwamen te dicht in de buurt van zijn nest. Dat was grappig! We hadden afgesproken deze keer heel rustig omhoog te gaan, om te kijken of dat beter is voor mijn oren. Helaas ging het weer niet goed, als er drukverschil was deed het weer pijn. Jrene trok me elke keer naar beneden als dat gebeurde en als het geen pijn meer deed gingen we weer een stukje omhoog etc. Eenmaal boven bracht ze me het slechte nieuws, geen duiken meer voor mij. Ze wil niet het risico lopen dat ik blijvende oorschade oploop. Ik heb nu een scuba certificatie, dus ik mag tot 12 meter duiken met een instructeur. Wil ik mijn PADI halen, dan moet ik nog 2 duiken maken. Misschien kan ik dat nog doen als ik terugkom van de Gili eilanden. ‘s Middags heb ik de laatste hoofdstukken van de theorie gemaakt en het theorie examen afgenomen. Die heb ik in ieder geval in the pocket! ‘s Avonds heb ik een bootticket geregeld naar het eiland Gili Trawangan, daar ga ik morgen naar toe. Ik wil er in ieder geval kerst vieren en misschien ook oud&nieuw. Ik heb alleen maar goede verhalen over dit eiland gehoord, dus ik heb er zin in!!
Doe maar rustig aan met het duiken , het eerste gedeelte heb je binnen .
Hier alles goed , druk met de verbouwing , maak ook heeeele lange dagen , maar het vordert gestaag alleen red ik het niet voor het eind van het jaar , maakt niet uit ,
Liefs van je papa Rob
Knap hoor dat je zo doorzet met dat duiken...Hoop dat het nu goed gaat met je oren...Verder wens ik je een heel gelukkig 2012, met veel nieuwe kansen voor jou!
Groetjes,
Janny.