Sydney, roadtrip Sydney naar Melbourne, Wilsons Promontory en Melbourne!

27 november 2012 - Sydney, Australië

Ik ben maar vier dagen in Sydney gebleven.Omdat ik meteen de eerste dag al klaar was met alle herrie en drukte, (ik had ook niet een hostel moeten boeken aan George Street, de drukste straat in downtown Sydney :S) had ik al meteen een advertentie op internet gezet voor nieuwe reisvrinden naar Melbourne. De dagen erop was ik voornamelijk druk met het reageren op mailtjes, belletjes en smsjes van mensen die mijn advertentie hadden gezien, ik heb nog nooit zoveel reacties gehad! Uiteindelijk besloot ik met Dimitri mee te gaan, een fransman rond mijn leeftijd die een eigen busje heeft en ongeveer in een week van Sydney naar Melbourne wil rijden. Ik had liever gezien dat we meer tijd hadden, maar ik werd gek van alle belletjes dus besloot ik met hem mee te gaan. Verder heb ik in Sydney mijn 9 maanden oude camera moeten inruilen voor een andere, want zelfs elektronische apparatuur houdt het niet lang uit in dit land van uitersten :S. Ook heb ik mijn tijd verspild aan mijn computer die zo vol zat met virussen, dat die ook langzaam aan het kapot gaan is. Verder ben ik twee keer naar salsafeestjes gegaan, wat super tof was. Ik heb Sebastian weer ontmoet in Manly en Rebecca in Newtown. En zo rond lopend door Sydney, versierd en al i.v.m. kerst, moet ik zeggen dat ik Sydney toch ook wel erg leuk vind en een klein beetje spijt heb dat ik al zo vroeg weer vertrek.

En toen was het alweer zo ver, op naar Melbourne! De eerste dag zijn we naar Kiama gegaan, een kustplaatsje met goede surf maar helaas hadden we niet echt goed weer. Het was enorm benauwd en het begon te onweren. We zijn uiteindelijk bij Seven Mile Beach uitgekomen waar je eigenlijk niet mag kamperen, maar we namen de gok. Ik voelde me ook niet echt lekker en de twee volgende dagen had ik griep.

De volgende dag reden we naar Berry, een schattig maar supertoeristisch dorpje. Daar even ronggewandeld, maar het was zo heet dat we besloten terug naar de kust te rijden. Daar zijn we even naar Jervis Bay geweest en hebben we geluncht in Huskisson. Daar heb ik ook even geprobeerd te slapen, want ik voel me ontzettend beroerd. We hadden weer een gratis kampeerplaats in Batemans Bay en de volgende dag hebben we Mimosa Rocks National Park, Merimbula en Eden bezocht. In Merimbula vertelde hij me ineens dat hij de avond erop in Melbourne moet zijn. Daar was ik natuurlijk niet blij mee, want dit betekent dat we in een dag zo'n 600 kilometer moeten rijden en geen tijd hebben om iets te bezoeken. Ik was hier vrij boos over maar ik kan hier niets aan veranderen, dus heb ik het maar laten gaan. Die avond kwamen we in Lakes Entrance aan waar ik mijn bril kon ophalen bij Rita. Ik was mijn bril verloren tijdens de kanoetrip in West-Australie, maar de organisatie had mijn bril terug gevonden. Tegen de tijd dat ik daar achter kwam was ik met Rita aan het reizen die me aanbood haar adres te gebruiken. Het was leuk om haar weer even te zien en we konden in haar huis blijven slapen.

De volgende dag was alleen maar rijden, rijden en nog eens rijden. Tegen vijf uur waren we in Melbourne, waar Dimitri me afzette in Fitzroy, mijn favoriete wijk in Melbourne. Ik kan bij Marleen een tijdje logeren, zij woont in Collingwood dat tegen Fitzroy aanligt. Ik heb Marleen ontmoet toen ik in maart in Melbourne arriveerde. We hebben contact gehouden en ik ben erg blij dat ik een tijdje in een normaal huis kan slapen!

Ik heb twee weken bij Marleen gebivakeerd. In die tijd heb ik weer intens genoten van Melbourne, wat een heerlijke stad is het toch! Ik spendeerde mij dagen met lekker rondslenteren in de vele leuke suburbs van Melbourne, ik ging naar het strand in St Kilda als het heet was, ik heb Berenice weer ontmoet en veel tijd met haar doorgebracht (ik heb met Berenice gereisd van Perth naar Broome), veel salsa feesten onveilig gemaakt, Marleen's vrienden ontmoet bij de vele huisfeestjes (alcohol is nogal duur hier in Australie dus wordt er vaak gefeest bij iemand thuis) enz enz!

Tussendoor ben ik nog twee dagen naar Wilsons Promontory gegaan met Ian, Wilsons Prom is een prachtig nationaal park zo'n 3 uur rijden vanaf Melbourne. Ian en zijn vrouw Rocky heb ik ontmoet op de camping in Port Douglas. Pat en ik hebben af en toe wat met ze gegeten en ze kwamen altijd even kijken als ik aan het kitesurfen was. Ian wist dat ik weer terug was in Melbourne en vroeg of ik zin had mee te gaan naar Wilsons Prom. Hij ging daar vissen met een collega, Rocky had geen tijd om mee te gaan dus was er een plekje over in de auto. En daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Wilsons Prom stond hoog op mijn lijstje so happy days! Ik heb daar lekker gewandeld en genoten van het gezelschap van Ian en zijn collega en gezin. Helaas werd het weer halverwege de tweede dag zo slecht, dat we besloten de boel in te pakken en een dag eerder terug naar Melbourne te gaan.

En toen was het alweer tijd voor een volgend avontuur! Tasmanie! Dit is waarschijnlijk mijn laatste grote trip, want als ik terug kom van Tasmanie ben ik klaar met het rondje Australie. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel!

Foto’s

5 Reacties

  1. Anna:
    21 januari 2013
    Ben nu heel benieuwd waar je nu (21 jan. 2013) bent, want Tasmanië is nu niet echt 'the place to be' toch??
    Verder zie ik alleen maar een lachende en genietende Lieke; veel plezier nog.
  2. Jan en Geja:
    21 januari 2013
    mens wat gaat de tijd hard. Ik weet het nog als gisteren. Regen, koffie en een ziekenhuis. Geniet nog even van Tassie.
    Groetjes Geja
  3. Femke:
    22 januari 2013
    he... wat klinkt dat toch allemaal vervelend lieve liek!
    enjoy nog ff, want inderdaad voor je het weet vlieg je weer terug!
  4. Marianne:
    22 januari 2013
    Ik heb van al je verhalen genoten Lieke en bewonder je om je doorzettingsvermogen, je ondernemingslust en je positieve levenshouding! Blijven genieten dus en groetjes vanuit een besneeuwd Apeldoorn.
  5. Lizette:
    22 januari 2013
    Lieke, wat een enerverende reis ben je aan het doen. Uit je reisverhaal begrijp ik dat je tour er bijna opzit. Kom je dan terug naar Europa? Geniet nog even en tot ziens!