Tasmanie!

Midden in de nacht ben ik naar het vliegveld in Melbourne gegaan om naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanie te vliegen. Dit is de eerste binnenlandse vlucht die ik in Australie neem en daar ben ik best wel een beetje trots op. Mijn doel was om dat te vermijden omdat ik zoveel mogelijk van het land wil zien. Maarja, een vlucht is goedkoper dan de ferry dus dan is de keuze snel gemaakt!

Ik kwam rond 8 uur 's ochtends aan in het natte en koude Hobart, brrrr! Maar eenmaal mijn tas gedumpt bij het hostel, brak het zonnetje door en werd het lekker warm. Ik ben lekker gaan ontbijten bij de Farmer's Market en daarna ben ik naar de waterkant gelopen waar ik een rondleiding kreeg op een schip van Sea Sheperd. Dat was erg interessant!

Morgen word ik opgepikt door Nicolas, Mandy en Allison. We hebben een auto tot 24 december, maar daarna is alles volgeboekt. Ik had de opdracht gekregen om te kijken of er nog iets te regelen valt, dus de rest van de dag was ik druk met het vinden van nieuwe reismaten en het nabellen van alle autoverhuurders.

De week erop was ik onderweg met twee fransen (Nicolas en Mandy) en een chinese (Allison). De fransozen zijn erg gezellig, maar de chinese heeft de hele trip bijna geen woord gezegd. Gelukkig ging zij maar 4 dagen mee, want de sfeer werd er niet beter van. De trip focusde zich vooral op de oostkust van Tasmanie.Deze week stond in het teken van kampvuren bouwen om warm te blijven, regen en slapen met drie lagen kleren aan. Met mijn cheapo tent, slaapzak en kleren was ik niet echt voorbereid op Tasmanie, maar dat mocht de pret niet drukken. Want wat is Tasmanie mooi, zo'n divers eiland!! Hoogtepunten waren Cockle Creek, Bruny Island, Bay of Fires en als klap op de vuurpijl Wineglass Bay. Wat was dat gaaf! Je kan daar alleen per voet of per boot komen, dus om daar te kamperen moesten we alles op onze rug hijsen en erheen hiken. Dat was nogal een opgave, maar de moeite meer dan waard. Het mooiste plekje in Tasmanie!

De roadtrip eindigde in Hobart op 24 december, waar Nicolas en ik afscheid namen van Mandy. Zij vliegt weer terug naar het mainland en Nico en ik gingen liften naar Bay of Fires, een paar uur noordelijk van Hobart. Ik had een uitnodiging gekregen van een groep Couchsurfers om daar kerst te komen vieren.We werden opgepikt door twee koppels die ons eerst meenamen naar het huis van moeders in St Helens. We werden uitgenodigd voor het kerstdiner en we mochten niet weg voor we eerst een biertje hadden gedronken, fantastisch die ozzie gastvrijheid! Moeders was zo lief om ons op de kampeerplaats te droppen waar we kennismaakten met de groep Couchsurfers. We hadden een fantastische kampeerplek aan het strand, de groep kwam uit alle hoeken van de wereld, dus het was supergezellig!

Vier dagen later reed ik met een paar van deze mensen terug richting Hobart, waar ik probeerde op een festival te werken als vrijwilliger. Helaas lukte dat niet, dus dat betekende dat ik de week erop in Hobart bleef. Dat was nogal hectisch, want het was zo druk rond nieuwjaar! Een aantal nachten was er geen accomodatie te vinden. Gelukkig liep ik een aardige local tegen het lijf op straat, Xavier, waar ik uiteindelijk een paar nachten heb gelogeerd. Heerlijk weer, die Australische gastvrijheid! Nieuwjaar heb ik dus ook gevierd in Hobart, waar ik met een groepje van het hostel naar het vuurwerk ben gaan kijken en daarna lag ik vrij snel in bed. Nieuwjaarsfeestjes zijn toch altijd een beetje overrated vind ik haha!

Ondertussen begonnen de bushfires te branden in Tasmanie, wat verschrikkelijjk was, maar waardoor ik wel een auto kon huren omdat mensen hun vakantie annuleerden. Zes januari ging ik weer op weg met Nicolas en Tom, een Nederlandse gast van 18. We hadden de auto voor een week, dus het plan was om de rest van Tasmanie te zien. We zijn eerst het binnenland ingereden, daarna naar de noordkust, terug het binnenland in naar de westkust en weer terug naar Hobart. Helaas konden we niet alles doen wat we wilden. We moesten erg voorzichtig zijn met de bosbranden en delen van Nationale Parken waren om deze reden ook gesloten. We hebben onderweg wel een aantal bushfires gezien, maar zijn nooit heel dicht in de buurt geweest. De trip was uiteindelijk erg geslaagd. Veel gewandeld deze keer. Cradle Mountain NP was fanatastisch, maar het mooiste was de hike in Walls of Jerusalem NP. Een 8 uur durende wandeling naar de top van Mount Jerusalem en weer terug. Erg uitputtend, helaas ook niet al te best weer, maar een mentale opsteker. Dat heb ik toch mooi getackeld!

13 januari waren we terug in Hobart en de volgende dag vloog ik alweer terug naar Melbourne. Daar ga ik de laatste weken doorbrengen tot ik weer terug vlieg naar Nederland op 22 februari. Al met al ben ik een maand in Tasmanie geweest. Ik vond het echt prachtig, maar ik kan ook niet wachten om weer terug te gaan naar Melbourne. Melbourne voelt een beetje als thuis. Ik heb daar nu een aantal vrienden zitten en ik kan weer lekker los met salsa en kitesurfen. Joepie!! :)