Nog wat weekjes Perth en roadtrip naar Broome met de frenchies!

Maar het werd tijd Perth te verlaten, dus had ik advertenties op internet gezet, om zo mensen te vinden met een auto met wie ik mee kan rijden. Dezelfde avond werd ik gebeld door Berenice en Keren, 2 franse meiden van 30 jaar. We hebben elkaar de volgende dag ontmoet en het klikte, dus ik kon mee! Een paar dagen later was het zover, de roadtrip kan beginnen! Afscheid genomen van mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes in Perth en met James de auto ingestapt. De meiden waren in Lancelin, 2 uur noordelijk van Perth, en ik heb ze daar weer ontmoet. James ken ik van mijn hostel en hij bood me een lift aan naar Lancelin. Hij moet verder naar het noorden waar hij werk heeft gevonden. We reden weg uit een stormachtig Perth en kwamen aan in een nog stormachtiger Lancelin. De meiden hebben daar een paar dagen doorgebracht met een local en nog wat backpackers. Samen met de anderen zijn we naar de Pinnacles gereden en hebben daar rondgelopen. Apart stukje natuur, steenformaties in de woestijn, het deed me een beetje denken aan Star Wars :)! Met de hele club zijn we naar Jurien Bay gereden waar we met zijn allen in een huis konden slapen. Daar samen gekookt en de Australische gastheren hadden voldoende alcohol in huis, dus het was een gezellige avond! Er was genoeg plek om te slapen, maar ik besloot in mijn eentje in de bus te slapen, eindelijk privacy sinds ik in Australie ben!

 

De volgende dag later vertrokken dan gepland, i.v.m. de harde wind. Ik ben achter het stuur gekropen en dat is toch wel weer wennen om te rijden in een oud busje, geen stuurbekrachtiging en schakelen is ook geen makkie, maar wat heerlijk om weer in zo'n oud busje rond te rijden! We zijn gestopt in Geraldton om te lunchen aan het strand (op veel plekken in Australie heb je aan het strand gratis BBQ's en picknicktafels), maar we werden door de storm de bus ingedreven en hebben we daar maar een boterhammetje gegeten. We hadden een plek uitgezocht om te slapen maar eenmaal daar aangekomen was het kampeerterrein gesloten i.v.m. een stormwaarschuwing. We hadden geen keus en moesten in het donker naar Northampton rijden om daar in een caravanpark te overnachten. Het wordt afgeraden om in het donker te rijden omdat je grote kans hebt om een kangeroe aan te rijden en inderdaad, wat zie je er veel over de weg heen springen na zonsondergang!

 

The next day hebben we voornamelijk rijdend doorgebracht, ook een rijlesje voor Keren, zij wil haar rijbewijs halen in Australie. Aan het eind van de dag hadden we een prachtige kampeerplek gevonden, strak aan de zee, zonder enige faciliteiten maar dat vonden we geen probleem en het was nog gratis ook! Maar nadat we de tent hadden opgezet kwam de ranger. De kampeerplek lag in een Nationaal Park die op de World Heritage lijst staat en dan heb je een vergunning nodig. Er worden maar een paar vergunningen per dag uitgegeven. Tja, dat wisten we niet, met vele anderen op de kampeerplek, en dus konden we weer de boel opbreken en in het donker naar Denham rijden waar we hebben overnacht op een caravanpark. Jammer, maar de prachtige sterrenhemel maakt veel goed!

 

Op weg naar Monkey Mia! Een enorme toeristenattractie, van mij had het niet gehoeven maar de dames wilden maar al te graag de dolfijnen zien. Monkey Mia is eigenlijk een groot resort, om het alleen al te bezoeken moet je entree betalen en kamperen is ook niet goedkoop, maar we waren op tijd dus konden we er goed gebruik van maken. Veel jonge mensen, dus een gezellige sfeer op de kampeerplaats. We hebben de dag doorgebracht aan het strand (helaas nog steeds geen zwemweer), ouwehoeren met de duiters/nederlands over de wedstrijd die die nacht werd uitgezonden, gepoold in de bar, cidertje erbij en voordat we het doorhadden was het alweer laat. Die avond ben ik met een oranje stropdas gaan slapen om ons team te supporten, maar zoals iederen helaas weet was het voor niets :(

 

Op tijd opgestaan om naar het strand te gaan, want om 7.45 stipt komen de wilde dolfijnen bedelen om vis. Ondertussen had ik gehoord dat we verloren hadden van Duitsland, dus ik stond er een beetje chagerijnig bij haha! Maar ook omdat er een enorme mensenmassa op het strand stond om een glimp van de dolfijnen op te vangen. Ik ben een beetje aan het eind gaan staan, want ik had geen zin om te dringen met de rest. Uiteindelijk kwamen er maar een paar dolfijnen opdagen, ik zag weinig, maar hoera voor de koffie die we hadden meegenomen en de zon brak door, dus al met al was het een prima ochtend! Meteen daarna hebben we de tent in de bus gegooid en zijn we naar Shell Beach gereden, wat zeker de moeite waard was. Shell beach heeft geen zand, maar alleen maar schelpen, erg cool! De bestemming was Carnarvon, waar de dames werk wilden vinden. In Carnarvon stikt het van de fruit/groente plantages waar veel backpackers werken. Het is handje contantje werk, dus ik vond het prima, dan kan ik ook wat geld verdienen!

 

Die ochtend vroeg opgestaan in Carnarvon, want we gaan werk zoeken! We hadden een lijst van de receptie gekregen waar telefoonnummers van plantages opstaan. Eerst zijn we groenten en fruit gaan inslaan bij de plantages, super goedkoop en super lekker! Tegen lunchtijd zijn we de plantages gaan afbellen want het heeft geen zin om er langs te gaan. Elke plantage heeft een 'no work' bord voor de deur omdat ze gek worden van al die backpackers die langs komen voor werk. Eentje vroeg ons om langs te komen rond 14.00, toen we daar aankwamen bleek dat we meteen konden beginnen met bladeren verwijderen van wijntakken. Hij zei ons te kijken wat we ervan vonden en was een beetje vaag over wat hij ons wilde betalen. Ik zag het niet zo zitten, maar de twee andere dames wel, dus zijn we het gewoon gaan doen. Uiteindelijk hebben we 2,5 uur gewerkt met ons 3en en hij wilde ons maar 80 dollar betalen. In Australie krijg je met de simpelste baantjes al zo'n 20 dollar per uur, dus je begrijpt dat we niet zijn gebleven. Het leven is duur hier, dus dan kan echt wel beter! Maar het was weer een ervaring! Daarna zijn we doorgereden naar een andere eigenaar van een plantage, maar hij had alleen zwaar werk voor mannen. Het was ondertussen al donker, dus hij bood aan dat we konden mee eten. Hij had een mega vis gevangen voor zijn werknemers. Allemaal jonge mensen, supergezellig, biertjes erbij, wij hadden groenten in de BBQ gegooid, zelfs de snapper was lekker (jaja, ik leer het nog wel eens) en we konden zelfs gratis blijven slapen! Dus al met al een prima dag!

 

Het had weining zin om verder te zoeken voor werk, dus zijn we de volgende dag naar Coral Bay gereden. Ik heb de hele weg gereden, wat is het heerlijk rijden hier, ik ben er gek mee! Voor de verandering arriveerden we op tijd, het was nog niet donker, dus zijn we meteen het strand opgelopen. Iedereen was nogal enthousiast over deze plek, maar wij niet echt. Coral Bay is volgepakt met accomodatie, een enorme toeristenpleister. We besloten hier niet te blijven en zijn alvast wat verder noordelijk gereden. Ondertussen was het alweer donker, oppassen geblazen voor kangeroes! We hebben overnacht op een prachtige kampeerplek, gekookt in een vuurpit en naar de prachtige sterrenhemel gekeken. Wat kan het leven toch mooi zijn!

 

Weer laat weg de volgende dag, omdat de bus in eerste instantie niet wilde starten. De tent had het de nacht ervoor ook al begeven, dus het zag er allemaal even niet zo best uit. Maar uiteindelijk hadden we de oude rakker aan de praat gekregen en maar weer doorgereden naar de volgende bestemming: Exmouth! Hier zat ik enorm naar uit te kijken, iedereen was het eens over deze plaats, een topbestemming!

Uiteindelijk zijn we hier 6 dagen gebleven. We hebben de eerste nacht in een caravanpark geslapen, maar de faciliteiten waren zo slecht dat we wat anders wilden zoeken. De tent was nu officieel dood en de bus wilde ook niet starten maar hoera voor de aardige aussie's die ons wilden helpen om de accu weer aan de praat te krijgen. Uiteindelijk hebben we 4 nachten bij Steve overnacht, een local die we hadden gevonden via Couchsurfing. Steve is een ontzettend aardige gast, die ons met zijn 4wheeldrive naar het Nationaal Park bracht, waar we hebben gesnorkeld op meerdere plekken (WAUW  WAUW, wat een mooie vissen heb ik gezien!), geluncht op een prachtig strand met een biertje erbij, met de auto een 4wheeldrive track gedaan, de zonsondergang bekeken vanaf een heuvel met alweer een biertje erbij en via de duinen weer terug gecruist naar Exmouth. De dag erop was het Keren's verjaardag en ze wilde graag vissen, dus zijn we met Steve en zijn visgerei naar een van de stranden gereden. Daar een paar uur gevist, helaas maar een vis gevangen die niet geschikt is om te eten, maar dat mocht de pret niet drukken! 's Avonds een heerlijk maaltje gegeten, garnalen, steak, crunchy aardappelen en brocoli met pepersaus. Dan, een vriend van Steve kwam ook mee eten. Hij bracht zijn gitaar mee en we hebben de rest van de avond muziek gemaakt, gezongen en gedanst. Kortom, Exmouth was fantastisch!

 

Na Exmouth was Karijini Nationaal Park aan de beurt, waar we anderhalve dag over hebben gedaan om het te bereiken. Karijini ligt meer landinwaarts, wat helaas betekende dat de nachten kouder werden i.v.m. de woestijnwind. En dat hebben we geweten! Twee nachten weinig geslapen door de kou, maar het was het waard, Karijini is een prachtige plek! We hebben overnacht op een kampeerplek in het Nationale Park, met alleen toiletfaciliteiten. De sterrenhemel was onovertroffen en de Dales Gorge en Fortescue Falls waren geweldig! Helaas konden we niet meer zien in het park, omdat je voor de enige andere weg een 4wheeldrive nodig had. Dus toen zat er niets anders op om richting Broome te gaan, mijn eindbestemming.

 

Voordat we in Broome arriveerden hebben we nog problemen gehad met de bus. Twee dagen na Karijini waren we in Port Hedland om te tanken en voorraden in te slaan. Op een parkeerplaats kwamen we erachter dat we al het water uit de de motor hadden verloren. We hebben een paar uur op de wegenwacht moeten wachten en uiteindelijk werd de bus naar een garage gesleept. Gelukkig konden ze ons meteen helpen maar tegen de tijd dat de bus gefixt was, was het alweer bijna donker. Alweer werden we verrast door de gastvrijheid van de australiers, want we konden blijven slapen! Er werd een vuur gemaakt, biertjes uitgedeeld, steaks en lamskotteletjes op de BBQ en tegen 4 uur gaan slapen, wat een gezellige avond!

 

Twee dagen later waren we in Broome! Je kan het in een dag rijden vanaf Port Hedland, maar de dames wilden nog een poging wagen om te werken voor Broome, wat niet gelukt is. Ik heb nog 3 dagen doorgebracht met de meiden. De dagen bestonden uit op het strand liggen aan Cable Beach (een van de mooiste stranden die ik tot nu toe heb gezien in Australie), internetten en onze apparatuur opladen in de bieb, slapen op plekken waar het niet mag, elke dag opstaan om 6.30 uur omdat we niet gepakt willen worden door de rangers, tips uitwisselen met andere backpackers over waar wel en niet te slapen, elke ochtend om 7.00 uur ontbijten bij Town Beach met alle andere backpackers die wildkamperen en nog meer van dat soort spannende avonturen!

En toen was het tijd om afscheid te nemen van de frenchies. Zij gaan, samen met hun nieuwe reismaat Rene, rechtstreeks naar Darwin. Mijn nieuwe verblijfplaats in Broome is een tent in de duinen van Cable Beach, alweer illegaal maar gratis! Ik verblijf daar samen met Andy, die ik heb leren kennen in Perth, en weet ik hoeveel andere backpackers. Hoe gaaf is dat! Meer hierover in mijn volgende blog!